Η ανάλυση των ούρων στην οξεία και τη χρονία νεφρική νόσο

Η ανάλυση των ούρων αποτελεί μια από τις βασικότερες εργαστηριακές εξετάσεις για την εκτίμηση των ασθενών με νεφρική νόσο. Η κατάλληλη ερμηνεία των ευρημάτων στο ίζημα των ούρων μπορεί να οδηγήσει στην ακριβή εντόπιση της νεφρικής βλάβης (σπείραμα, διάμεσος ιστός, σωληνάρια ή και τα δύο).Τα κύρια μοντέλα του ιζήματος των ούρων που αντανακλούν διαφορετικέςκλινικές καταστάσεις είναι (α) το νεφρωσικό, χαρακτηριζόμενο από λιπιδουρία (λιπώδη ωοειδή σωμάτια, υαλολιπώδεις και λιπώδεις κύλινδροι, ελεύθερα λιποσταγονίδια), (β) το νεφριτικό (δύσμορφα ερυθρά ή και ερυθροκυτταρικοί κύλινδροι), (γ) το μεικτό με νεφρωσικά και νεφριτικά χαρακτηριστικά, (δ) το
ίζημα της οξείας σωληναριακής νέκρωσης (επιθήλια νεφρικών σωληναρίων τμήματα επιθηλίων, επιθηλιακοί, κηρώδεις και κύλινδροι οξείας σωληναριακής νέκρωσης ή ρυπαροί καφέ κοκκώδεις κύλινδροι) και (ε) το ίζημα της οξείας διάμεσης νεφρίτιδας (λευκοκύτταρα, λευκοκυτταρικοί κύλινδροι). Στην ανασκόπηση αυτή ερμηνεύονται τα ευρήματα των ούρων στην οξεία και τη χρονία νεφρική νόσο, ανάλογα με τα αίτια που την προκαλούν και αναφέρεται η σημασία προσδιορισμού του πηλίκου λευκωματίνης ή ολικής πρωτεΐνης προς κρεατινίνη σε ένα τυχαίο δείγμα ούρων.