Μικροβιολογία και παθογένεια των νεκρωτικών λοιμώξεων των μαλακών μορίων

Οι νεκρωτικές λοιμώξεις των μαλακών μορίων προκαλούνται από πληθώρα μικροοργανισμών. Αναφέρεται σε σχετικά πρόσφατες μελέτες ότι περίπου τα 2/3 των περιπτώσεων είναι πολυμικροβιακές και το 1/3 μονομικροβιακές, με την πλειονότητα των μονομικροβιακών να είναι Gram
θετικοί κόκκοι. Οι νεκρωτικές λοιμώξεις των μαλακών μορίων μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά, όπως την εκτεταμένη ιστική καταστροφή, την θρόμβωση των αγγείων, τα άφθονα βακτήρια που εξαπλώνονται στην περιτονιΐτιδα και τον σχετικώς μικρό αριθμό φλεγμονωδών κυττάρων.
Τα παθογόνα στο μονομικροβιακό τύπο της νεκρωτικής απονευρωσίτιδας (φασιΐτιδας) είναι : S.pyogenes, S. aureus, V. vulnificus, A. hydrophila και αναερόβιοι στρεπτόκοκκοι. Σταφυλόκοκκοι και αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι μπορούν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα. Οι πυρετογόνες εξωτοξίνες του S. pyogenes είναι υπέρ-αντιγόνα και μπορούν να προκαλέσουν διέγερση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του ξενιστή με δυσμενή έκβαση. Στο πολυμικροβιακό τύπο της νεκρωτικής απονευρωσίτιδας (φασιΐτιδας) μπορεί να καλλιεργηθούν μέχρι 15 διαφορετικά αερόβια και αναερόβια από την πάσχουσα περιτονία με μέσο αριθμό τα 5 παθογόνα από κάθε τραύμα. Τα κύρια αίτια της κλωστηριδιακής μυονέκρωσης είναι τα C. perfringens, C. novyi, C.histolyticum και S. septicum. Το C. perfringens είναι το συχνότερο αίτιο της τραυματικής αεριογόνου γάγγραινας. Το τοξικό shock στην κλωστηριδιακή μυονέκρωση μπορεί να αποδοθεί σταάμεσα ή έμμεσα αποτελέσματα της δράσης των κλωστηριδιακών τοξινών. Νοσοκ. Χρονικά,70, Συμπλήρωμα, 18-24, 2008.